SANAYİ KAYNAKLI HAVA KİRLİLİĞİNİN KONTROLÜ
YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1)
Bu Yönetmeliğin amacı, sanayi ve enerji üretim tesislerinin faaliyeti sonucu
atmosfere yayılan is, duman, toz, gaz, buhar ve aerosol halindeki emisyonları
kontrol altına almak; insanı ve çevresini hava alıcı ortamındaki kirlenmelerden
doğacak tehlikelerden korumak; hava kirlenmeleri sebebiyle çevrede ortaya çıkan
umuma ve komşuluk münasebetlerine önemli zararlar veren olumsuz etkileri
gidermek ve bu etkilerin ortaya çıkmamasını sağlamaktır.
Kapsam
MADDE 2 – (1)
Bu Yönetmelik;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
İşletmelerin kurulması ve işletilmesi için gerekli esasları, işletmeden
çıkan hava emisyonları ve işletmenin etki alanı içerisinde hava kirliliğinin
önlenmesinin tetkik ve tespiti ile, yakıtların, ham maddelerin ve ürünlerin
üretilmesi, kullanılması, depolanması ve taşınmasına ilişkin usul ve esasları
kapsar.
b) Aşağıdaki hususları kapsamaz:
1) 9/7/1982 tarihli ve 2690 sayılı Türkiye Atom Enerjisi
Kurumu Kanunu ile Türkiye Atom Enerjisi Kurumuna verilen yetki alanına giren,
insan sağlığı ve çevrenin nükleer yakıt ve diğer radyoaktif maddelerin
radyasyonundan korunmasında; ilgili tesis, alet ve düzenekleri.
2) Açık ortam hariç olmak üzere iş sağlığı ve güvenliği
mevzuatı kapsamına giren işyeri ortam havasını.
3) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
İşletme, 29/4/2009 tarihli ve 27214 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre
Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 4 üncü
maddesi kapsamında yer almıyorsa, işletmeyi oluşturan tesis/tesislerin iç
ortamında hiçbir emisyonun oluşmadığı durumlarda ve bu kapsamda hava alıcı
ortamına baca, kapı, pencere ya da benzeri açıklıklardan herhangi bir emisyonun
söz konusu olmadığı tesis, alet ve düzenekleri ve alan kaynaklı emisyonların
oluşmadığı faaliyetleri.
Dayanak
MADDE 3 – (1)
Bu Yönetmelik 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 3, 8, 9, 10, 11,
12 ve 13 üncü maddelerine ve 1/5/2003 tarihli ve 4856 sayılı Çevre ve Orman
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2, 3, 9, 10, 13, 29 ve 30
uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1)
Bu Yönetmelikte geçen;
a) Az Atıklı Teknolojiler: Sanayi tesislerinden
kaynaklanan atıkların üretim prosesinin son aşamasında arıtılmasına dayalı
teknolojik seviye yerine tercih edilen ve temiz üretim tekniklerini temel alan,
kirletmeyen, temiz ve az atıklı teknolojileri,
b) Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını,
c) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
ç) Biyokütle: Ahşap koruyucuları tatbik edilmiş veya
kaplama işlemine bağlı olarak halojenli organik birleşikler ihtiva eden ve bu
tür atıkları içeren özellikle inşaat ve yıkımdan kaynaklanan ahşap atıklar hariç
olmak üzere, ihtiva ettiği enerjiyi kazanmak için yakıt olarak kullanılabilen
tarım veya ormancılıktan sağlanan bitkisel bir maddenin kendisini, tamamı ya da
bir kısmından elde edilen tarım ve ormancılık kaynaklı bitkisel atıkları, gıda
işleme sanayiinden kaynaklanan bitkisel atıkları, ham kağıt hamuru üretiminden
kaynaklanan bitkisel atıkları, şişe mantarını ve ahşap atıklarını,
d) Deneme izni: İş Yeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına
ilişkin mevzuat kapsamında verilen izini,
e) Dış Hava: Çalışma mekanları hariç, troposferde
bulunan dış ortamlardaki havayı,
f) Dizel Motorları: Kendiliğinden sıkıştırmalı
ateşlemeli motorları,
g) Emisyonlar: Yakıt ve benzerlerinin yakılmasıyla;
sentez, ayrışma, buharlaşma ve benzeri işlemlerle; maddelerin yığılması,
ayrılması, taşınması ve diğer mekanik işlemler sonucu bir tesisten atmosfere
yayılan hava kirleticileri,
ğ) Emisyon Envanteri: Sınırları belirlenmiş herhangi bir
bölgede, hava kirletici kaynaklardan belli bir zaman aralığında atmosfere
verilen kirleticilerin listesi, miktarı ve bunların toplam kirlilik içindeki
paylarını gösteren bilgileri,
h) Emisyon Faktörü: Herhangi bir faaliyetten veya
ekipmandan kaynaklanan belirli bir kirleticinin birim hammadde, birim yakıt,
birim hacim, birim zaman, birim alan için ortalama emisyon miktarını,
ı) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Emisyon Ölçüm Raporu: Çevre izin veya lisans başvuru dosyasının bu
Yönetmelik kapsamında hazırlanan hava emisyonları bölümüne esas raporu,
i) Emisyon Kaynağı: Atmosfere emisyon veren baca veya
baca dışı kaynakları,
j) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Emisyon Ölçüm Raporu Geçerlilik Süresi: İlk ölçüm tarihi esas alınarak,
Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik
(Değişik ibare:RG-13/4/2012-28263) kapsamındaki işletmeler için
emisyon ölçüm raporu geçerlilik süresi iki yılı,
k) Gaz Motorları: Otto çevrimi, kıvılcım ateşlemeli
ateşleme sistemine sahip motorları,
l) Hava Kalitesi: İnsan ve çevresi üzerine etki eden
çevre havasında, hava kirliliğinin göstergesi olan kirleticilerin artan
miktarıyla azalan kalitelerini,
m) İçten Yanmalı Motorlar: Gaz motorları ve dizel
motorlarını,
n) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
o) İşletme Sahası İçi: Üzerinde doldurma, ayırma, eleme,
taşıma, kırma, öğütme işlemlerinin yapıldığı, madde depolanan, boşaltılan,
tesisler arasındaki alanı,
ö) İş Termin Planı: Tesis sahibi tarafından hazırlanacak
ve bu Yönetmelikte belirtilen yükümlülükleri ve sınır değerleri sağlayacak
proses ve baca gazı arıtım tesislerinin gerçekleştirilmesi sürecinde yer alan
proje, ihale, inşaat ve işletmeye alma gibi işlerin zamanlamasını gösteren
planı,
p) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Çevre İzni: Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmelikte düzenlenen izni,
r) Kısa Vadeli Değer (KVD): Maksimum günlük ortalama
değerler veya istatistik olarak bütün ölçüm sonuçları sayısal değerlerinin
büyüklüğüne göre dizildiğinde, ölçüm sonuçlarının % 95 ine tekabül eden değeri,
çöken tozlar için farklı olarak aşılmaması gereken maksimum aylık ortalama
değerleri,
s) Kısa Vadeli Sınır Değer (KVS): Maksimum günlük
ortalama değerleri veya sayısal değerlerinin büyüklüğüne göre dizildiğinde,
istatistik olarak bütün ölçüm sonuçlarının % 95 ine tekabül eden değer olan ve
Ek-2 Tablo 2.2 de verilen değeri aşmaması gereken değeri,
ş) Kirletici: Doğrudan veya dolaylı olarak insanlar
tarafından dış havaya bırakılan ve insan sağlığı üzerinde ve/veya bütün olarak
çevre üzerinde muhtemel zararlı etkileri olan her türlü maddeyi,
t) Kritik Bölge: Bir yıl boyunca yapılan hava kalitesi
ölçüm sonuçlarına göre kısa vadeli sınır değerlerin en az on beş gün aşıldığı
yerleri,
u) Kritik Meteorolojik Şartlar: Atmosferde alt sınırı
yerden yedi yüz metre veya daha az yüksekte olan enversiyon tabakasında hava
sıcaklığının en az 2°C/100 m arttığı ve yerden 10 m. yükseklikte ölçülen rüzgar
hızının on iki saatlik ortalamada 1,5 m/s den az olduğu kritik meteorolojik
durumu,
ü) Mevcut Tesis: Bu Yönetmeliğin yayımlanmasından önce
kurulmuş veya Çevresel Etki Değerlendirmesi mevzuatına göre kurulması uygun
bulunan tesisleri,
v) Piyasaya arz edilen sıvı yakıtlar: Enerji Piyasası
Düzenleme Kurumu tarafından düzenlenen/düzenlenecek mevzuatla üretimi, yurtdışı
ve yurtiçi kaynaklardan temini ve piyasaya arzına izin verilen sıvı yakıtlar ile
kalorifer yakıtını,
y) Teknolojik Seviye: Sürekli işletilmesinde başarısı
tecrübeyle sabit, kıyaslanabilir metotlar, düzenekler ve işletme şekilleriyle
kontrolleri yapılabilen; emisyon sınırlama tedbirlerini pratikleştiren ve
kullanışlı hale getiren, ileri ve ülke şartlarında uygulanabilir teknolojik
metotlar, düzenekler, işletme biçimleri ve temizleme metotlarının geldiği
seviyeyi,
z) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
aa) Uzun Vadeli Değer (UVD): Yapılan bütün ölçüm
sonuçlarının aritmetik ortalaması olan değeri,
bb) Uzun Vadeli Sınır Değer (UVS): Yapılan bütün ölçüm
sonuçlarının aritmetik ortalaması olan, Ek-2 Tablo 2.2 de verilen değeri
aşmaması gereken değeri,
cc) Üretim Prosesi: Yakıtın ham madde ile birlikte
muamele gördüğü veya yakıttan elde edilen enerjinin hammaddeyi veya ürünü
kurutma, kavurma ve benzeri işlemlerde kullanıldığı ve bacasından proses
kaynaklı baca gazı emisyonlarının ve yanma gazlarının birlikte çıktığı veya
sadece proses kaynaklı baca gazı emisyonlarının çıktığı tesisleri,
çç) Üretmek: Ürün elde etmek, işlemek, üretim amacıyla
tüketmek ve diğer kullanımları, ithalat ve diğer amaçlı nakliyatları,
dd) Yakma Tesisi: Yakıtın yakılması sonucunda, yakıt
içeriğinde bulunan kimyasal enerjinin ısı enerjisine dönüştürülerek
yararlanıldığı, buhar kazanı ve kızgın yağ kazanı, termik santral kazanı, gaz
türbini, gaz motoru gibi sıcak su, buhar ve benzeri üreterek enerji sağlayan
tesisleri,
ee)Yeni Tesis: Bu Yönetmeliğin yayımlanmasından sonra
kurulacak olan tesisleri,
ff) Yetkili Merci: Çevre ve Orman Bakanlığı ve
Valiliği
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
İzne Tabi Tesisler, İzin Alma, İzne Tabi Olmayan
Tesisler
İçin Uyulacak Esaslar
Hava emisyonu kapsamında değerlendirilen işletmeler
MADDE 5 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Hava emisyonu olan ve Çevre Kanununca Alınması
Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik kapsamında yer alan işletmelerin
kurulması ve işletilmesi için çevre izni alınması zorunludur. Bu işletmelerden
kaynaklanan hava emisyonlarının değerlendirilmesinde bu Yönetmelik hüküm esas ve
sınır değerlerine göre iş ve işlemler yapılır.
Hava emisyonu kapsamında değerlendirilen işletmelerin
kurulması ve işletilmesinde uyulması gereken esaslar
MADDE 6 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Hava emisyonu kapsamında değerlendirilen
işletmelerin kurulması ve işletilmesinde;
a) İşletmenin çevreye zararlı etkilerinin mevcut en iyi
üretim ve/veya arıtım teknikleri uygulanarak azaltılmak suretiyle kirlilik
oluşturmaması,
b) Bu Yönetmelikte belirtilen şartlara
uyulması,
c) Bu Yönetmelikte belirtilen emisyon sınırlarının
aşılmaması,
ç) Tesis etki alanında Ek-2’de verilen hava kalitesi
sınır değerlerinin aşılmaması,
d) İşletmede bulunan mevcut tesislerin baca gazı
emisyonlarının bu Yönetmelikte belirtilen usullere uygun olarak işletmeci
tarafından ölçtürülmesi, baca dışından emisyon yayan tesisler için hesaplama
yöntemi kullanılarak saatlik kütlesel debilerin tespit edilmesi,
(kg/saat)
e) İşletmede bulunan tesislerin bütünü için; Ek-2
Tablo-2.1’deki kütlesel debilerin aşılması halinde işletmeci tarafından,
tesislerin etki alanında, Ek-2’de belirtilen esaslar çerçevesinde hava kirliliği
seviyesinin ölçülmesi ve işletmenin kirleticiliğinin değerlendirilmesi amacıyla
uluslar arası kabul görmüş bir dağılım modeli kullanılarak, hava kirlenmesine
katkı değerinin hesaplanması,
f) Yeni kurulacak işletmelerde bulunan tesislerin baca
gazı emisyonlarının kütlesel debi ve konsantrasyon olarak ve baca dışından
emisyon yayan tesislerin atmosfere verdiği emisyonların saatlik kütlesel
debilerinin tespit edilmesi,
g) Yeni kurulacak işletmede bulunan tesislerin bütünü
için; Ek-2 Tablo-2.1’deki kütlesel debilerin aşılması halinde işletmeci
tarafından; tesislerin etki alanında, işletmenin kirleticiliğinin
değerlendirilmesi amacıyla bir dağılım modeli kullanılarak hava kirlenmesine
katkı değerinin hesaplanması, işletmenin kurulacağı alanda hava kirliliğinin
önemli boyutlara ulaştığı kuşkusu varsa, hava kalitesinin bu Yönetmelikte
belirtilen usullere uygun olarak ölçülmesi,
ğ) İşletmenin kurulu bulunduğu bölgede hava
kirleticilerin Ek-2’de belirlenen hava kalitesi sınır değerlerini aşması
durumunda işletmeci tarafından, Valilikçe hazırlanan eylem planlarına
uyulması
gerekmektedir.
Emisyon ön izni
MADDE 7 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Çevre izni sürecinde hava emisyon başvurularının
değerlendirmesi
MADDE 8 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar
Hakkında Yönetmelik kapsamında yapılan hava emisyonu başvuruları aşağıda
belirtilen çerçevede değerlendirilir.
a) Çevre izin başvurusu Çevre Kanununca Alınması Gereken
İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte yer alan hüküm ve esaslara uygun olarak
yapılır ve bu Yönetmeliğin hüküm ve esasları çerçevesinde
değerlendirilir.
b) Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar
Hakkında Yönetmelikte belirtilen sürelerde değerlendirilir ve
sonuçlandırılır.
c) Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar
Hakkında Yönetmeliğin 4 üncü maddesi (Değişik ibare:RG-13/4/2012-28263)
kapsamındaki Ek-1 ve Ek-2’de yer alan işletmelerin aynı Yönetmeliğin
8 inci maddesi kapsamında değerlendirilmesinde; çalışma usul ve esasları
Valilikçe belirlenen en az bir üyesi İl Çevre ve Orman Müdürlüğü teknik elemanı
olmak üzere Valilikçe oluşturulan Komisyon tarafından bu Yönetmelik hükümleri
çerçevesinde yerinde inceleme yapılır ve Valilik tarafından yerinde tespit
raporu hazırlanır.
Hava emisyon başvurularının incelenmesi ve karar
verilmesi
MADDE 9 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde belirtilen
hususlar yerine getirildikten sonra, aşağıda belirtilen hususlar çerçevesinde
çevre izin dosyasındaki hava emisyon dokümanlarının incelenmesi yapılır ve karar
verilir.
a) İşletme, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve
Lisanslar Hakkında Yönetmelik kapsamında yer alıyor ise ilgili Yönetmelikte
belirtilen hususlar çerçevesinde hazırlanmış olan hava emisyonu dokümanları
Bakanlıkça ve bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesi ve diğer hüküm, esas ve sınır
değerleri kapsamında incelenir.
b) Hava emisyonu uygunluk kararı vermeye yetkili merci,
gerekirse konu ile ilgili uzman kişi ve kuruluşların da görüşünü
alır.
c) İşletmeciler gerek başvuru dokümanlarındaki (bilgi,
belge, ölçüm) eksiklikleri gerekse Yönetmelik hüküm ve esasları çerçevesindeki
eksiklikleri/uygunsuzlukları çevre izni süreci içinde gidermek ve yetkili mercie
eksikliklerin giderildiğine dair belge, bilgi ve ölçüm raporu ve ilgili diğer
belgelerin teslim edilmesinden yükümlüdür.
Çevre izni kapsamında hava emisyonu açısından
değerlendirme (Değişik madde başlığı:RG-13/4/2012-28263)
MADDE 10 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Bu Yönetmelik hüküm ve esaslarının sağlanması
durumunda; Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmelik kapsamında çevre izni verilmesine hava emisyonu uygunluk kararı
verilir.
(2) (Ek:RG-13/4/2012-28263) Çevre Kanununca
Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin Ek-2’sinde yer alan “7.
Gıda Endüstrisi, Tarım ve Hayvancılık” başlığı altındaki işletmeler, mezkûr
Yönetmelik Ek-1 ve Ek-2 listelerinde başka bir grupta yer almıyorsa, söz konusu
işletmeler için; çevre izni kapsamında emisyon ölçüm raporu hazırlanması ve
işletmelerin hava emisyonu açısından değerlendirilmesi gerekmez.
Şartlı ve kısmi izin
MADDE 11 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Kirlilikten kaynaklanan zararlar
MADDE 12 – (1)
Bir işletmeden/tesisten kaynaklanan emisyonların etkilerinin komşu bir taşınmaza
zarar vermesini önlemek amacıyla zararlı etkinin ortadan kaldırılması için
gerekli tedbirlerin alınması faaliyet sahibinden yetkili merci tarafından
istenir. Daha önce verilen ve kesinleşen bir izin bu Yönetmelik hükümlerine
aykırılığın tespit edilmesi durumunda kaldırılır.
İzne tabi tesislerde yapılacak
değişiklikler
MADDE 13 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Teyit zorunluluğu
MADDE 14 –
(Değişik:RG-13/4/2012-28263)
(1) İşletmeci veya işletme sahibi; çevre izni veya
emisyon izni bulunan işletmeler için, emisyon iznine veya çevre iznine esas
ölçüm raporunun tarihini esas alarak, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve
Lisanslar Hakkında Yönetmeliğe göre çevre iznine ve lisansına tabi işletmelere
iznin verildiği sırada öngörülen verilerden herhangi bir sapma olup olmadığını
ve tesiste gerçekleştirilen iyileştirmeleri her iki yılda bir, rapor etmek
zorundadır. Ölçüm raporu, standartlara uygun numune alma şartları ve ölçüm
metotları dikkate alınıp, emisyon ölçümleri yapılmak suretiyle Ek-11’deki
formata uygun olarak hazırlanır. Raporun bir nüshası işletmede muhafaza edilir,
talepleri hâlinde yetkili mercilere veya denetimler sırasında denetim
görevlilerine sunulur.
Ek düzenlemelerin uygulanması
MADDE 15 – (1)
Ek düzenlemelerin uygulanmasında;
a) Bu Yönetmeliğin esaslarını yerine getirmek amacı ile
(Değişik ibare:RG-30/3/2010-27537) (1) uygunluk kararı
vermeye yetkili merci (Değişik ibare:RG-30/3/2010-27537) uygunluk
kararı verildikten sonra gerektiğinde ek düzenlemeler isteyebilir. Bu ek
düzenlemede Ek-9 daki esaslar dikkate alınır.
b) Yapılacak ek düzenleme, işletici ve işletilen tesis
için aşırı ekonomik yük getiriyorsa ve teknolojik seviye bakımından
uygulanabilir değilse bu konuda bir mecburiyet getirilemez. Ek düzenleme
teknolojik olarak uygulanabilir olmakla beraber ancak belli bir süre sonra
ekonomik hale gelecekse yetkili merci ek düzenlemenin bu süreden sonra
uygulanmasını kabul edebilir. Bir ek düzenleme teknolojik olarak uygulanabildiği
halde, ekonomik sebeplerle tesisi işleten tarafından uygulanamazsa (Değişik
ibare:RG-30/3/2010-27537) (1) uygunluk kararı 17 nci madde
hükümlerine göre iptal edilir.
c) Ek düzenleme tesisin yeri, yapısı ve işletmesi
üzerinde önemli değişiklikler gerektiriyorsa, yapılacak değişiklikler 13 üncü
maddede öngörülen hükümlere tabidir.
ç) Ek düzenlemeler, Geçici 2 ve Geçici 3 üncü maddelerde
yer alan tesislere de getirilebilir.
İznin uzatılması
MADDE 16 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Hava emisyonu konulu çevre izninin iptal edilmesi
(Değişik başlık:RG-13/4/2012-28263)
MADDE 17 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) (Değişik cümle:RG-13/4/2012-28263) Bu
Yönetmelik esaslarına göre işletme için verilen hava emisyonu konulu çevre izni;
a) Sürekli emisyon ölçümü yapılan tesislerde bir yıl
içinde yapılan sürekli ölçüm sonuçlarının EK-3.d.1 de yer alan değerleri veya
bir yıl içinde yapılan ölçümlerin %5 inde sınır değerlerinin aşılması
halinde,
b) Yetkili merci tarafından bu Yönetmelik hükümlerine
göre uygunluk kararı verilmesinden sonra, uygunluk kararı verilmesine mani
olacak ek bilgiler edinilmişse ve/veya uygunluk kararının kaldırılmaması kamu
menfaatini tehlikeye sokuyorsa,
c) Daha önce verilen uygunluk kararı henüz uygulamaya
konulmadan, yetkili merci uygunluk kararı esaslarının değiştirilmesi sonucu
uygunluk kararı veremiyor ise ve uygunluk kararının kaldırılmaması kamu
menfaatini tehlikeye sokuyorsa,
ç) (Değişik:RG-13/4/2012-28263) İşletmecinin veya
İşletme sahibinin, 14 üncü maddede belirtilen sürelerde yapılması gereken teyit
ölçümlerini yaptırmadığının tespit edilmesi hâlinde;
iptal edilir.
İşletmenin adının değiştirilmesi ve/veya işletmenin
devredilmesi
MADDE 18 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Çevre iznine tabi olmayan işletmelerin kurulması,
yapısal özellikler ve işletilmesinde aranacak şartlar
MADDE 19 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre iznine tabi olmayan işletmeler için aşağıdaki
şartlara uyulur:
a) Türk Standartları Enstitüsü (TSE) tarafından Resmî
Gazete’de yayımlanmış standartlar ile ilgili mevzuatta yer alan hüküm ve teknik
özelliklere uyulur. Hava kirliliğinin yoğun olduğu günlerde Valilikçe alınan
kararlara uyulur.
b) Yetkili merci tarafından Çevre Kanununca Alınması
Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü maddesi kapsamında
gerekli görülmesi durumunda işletmeden kaynaklanan emisyonların ve hava
kalitesinin ölçtürülmesi istenebilir. Bu ölçümler için yapılacak harcamaların
karşılanması 27 nci maddede belirtilen şekilde yapılır.
c) Bu Yönetmelik hüküm esas sınır değerlerine uygun
faaliyet göstermeyen bu kapsamdaki işletmeler Çevre Kanununca Alınması Gereken
İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü maddesi kapsamında
değerlendirilir.
İzne tabi olmayan tesisleri işletenlerin
yükümlülükleri
MADDE 20 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Çevre iznine tabi olmayan işletmelerin
izlenmesi/denetlenmesi
MADDE 21 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre iznine tabi olmayan işletmelerin 19 uncu
maddede belirtilen esaslara uygun olarak faaliyet gösterip göstermediği
Valilikçe bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak
izlenebilir/denetlenebilir.
(Değişik madde başlığı:RG-30/3/2010-27537)
(1) Çevre iznine tabi olmayan işletmeler için ek
düzenlemeler
MADDE 22 – (1)
Yetkili merci 19 uncu maddedeki hususların uygulanması için ek düzenlemeler
getirebilir.
(2) (Ek:RG-30/3/2010-27537) (1) Çevre
iznine tabi olmayan işletmeler Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve
Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü maddesi kapsamında değerlendirilir.
Hava emisyonu tespiti ve sınırlaması
MADDE 23 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Emisyon tespiti ve sınırlamasında aşağıdaki şartlara
uyulur.
a) İşletmeyi oluşturan tesislerin çevreye zararlı
etkilerinin tespiti amacıyla yetkili merci, çevre iznine tabi veya çevre iznine
tabi olmayan bir işletmenin işleticisine, yetkili merci tarafından belirlenmiş
uzman bir kurum/kuruluş veya kişiye tesisinden çıkan emisyonu ölçtürmesini
ve/veya bu emisyonun hava kirlenmesine katkı değerini hesaplatmasını ve/veya
hava kirliliği seviyesinin ölçümünü yaptırmasını ister; böylece bir emisyon ve
imisyon ölçüm raporu hazırlanır ve bedeli 27 nci maddede belirtildiği şekliyle
karşılanır.
b) Hava kirliliğinin önemli boyutlarda olduğu kritik
bölgelerde, çevre iznine tabi olan/olmayan işletmelerden kaynaklanan
emisyonların miktarı ile zamana ve yere göre dağılımını gösteren hava
kirlenmesine katkı değerini içeren bir emisyon ölçüm raporu yetkili merci
tarafından istenebilir. Bu raporun her yıl yenilenmesi istenebilir.
c) Emisyonların ölçümünde Ek-2’de belirtilen, tesis
etrafında yapılması gerekli görülen hava kirliliği ölçümlerini düzenleyen
6/6/2008 tarihli ve 26898 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hava Kalitesi
Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliğindeki esaslar dikkate alınır. Tesis etki
alanında hava kirliliğinin ölçümünde ise Ek-2’de yer alan esaslar dikkate
alınır.
ç) Tesis etki alanında hava kirliliğinin tespitine
yönelik yapılacak ölçümlerle ilgili koordinasyonu Valilik sağlar, bu ölçümler
için yapılacak harcamalar 27 nci maddede belirtildiği şekilde
karşılanır.
d) Yetkili merci hava kirliliğinin önemli boyutlarda
olduğu kritik bölgelerde ve/veya kirlilik yükü büyük olan yeni tesisler için bu
Yönetmeliğin Ek-2’si kapsamında hava kalitesi ölçümlerinin yapılmasını
isteyebilir.
Emisyon ölçüm raporu
MADDE 24 – (1)
Bakanlık, 14 üncü maddede ve 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b)
bentlerinde belirtilen emisyon ölçüm raporunun içeriğini tespit eder (Ek-11).
Emisyon ölçüm raporundaki bilgilerde işletmenin endüstriyel ve ticari sırları
varsa işletme sahibinin/işletmecinin talebi üzerine bu bilgiler umuma ifşa
edilemez.
(2) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Bilimsel araştırmalarda kullanılmak üzere ve bilim kuruluşları tarafından
talep edilmesi halinde, işletmeye ait endüstriyel ve ticari sırları dışında
kalan bilgiler ve emisyon ölçüm sonuçları, işletmenin sahibi/işleticisi
tarafından emisyon ölçüm raporunda yer alan bilgilerin kullanılmasında kesin bir
yasaklama getirilmediği takdirde, bilgiyi talep eden kurum/kuruluş tarafından,
işletmenin sahibi veya işleticisinden yazılı onay alınmak kaydıyla işletmenin
ismi belirtilmeksizin, yetkili merci tarafından görevlendirilen personel
denetiminde bilgilerin arşivlendiği bina dışına çıkarılmadan ve kopyalanarak
çoğaltılmaksızın incelemeye açılabilir.
İzne tabi tesislerde yapılacak ilk ve periyodik
ölçümler
MADDE 25 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
Sürekli ölçümler
MADDE 26 – (1)
Sürekli ölçümlerde;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Yetkili merci tarafından sürekli ölçüm yapılmasına karar verilirken; bu
Yönetmelik de sürekli ölçüm cihazı takılmasına esas teşkil eden değerler ve
hükümler geçerli olmak üzere; Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar
Hakkında Yönetmeliğin 4 üncü maddesi kapsamındaki işletmelerin 23 üncü ve 25
inci maddeler kapsamındaki ölçümlerin yerine, bu ölçümlerin kayıt cihazlı ölçüm
aletleriyle sürekli olarak yapılmasını isteyebilir. Ayrıca, yetkili merci
gerekli görülmesi halinde bu ölçümlerin on line izlenmesine imkan tanıyacak
donanımın kurulmasını işletmeciden isteyebilir.
b) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Kritik bölgelerde veya hava kalitesi açısından kirlilik yükü fazla olan
bölgelerde ve kirlenme ihtimalinin olduğu hallerde yetkili mercii gerekli
gördüğü takdirde izne tabi olan/ olmayan işletmelerden emisyon ölçümlerinin
kayıt cihazlı ölçüm aletleriyle sürekli olarak yapılmasını isteyebilir. Ayrıca,
Valilik gerekli görülmesi halinde bu ölçümlerin on line izlenmesine imkan
tanıyacak donanımın kurulmasını işletmeciden isteyebilir.
(2) Bu ölçümler için yapılacak harcamalar 27 nci maddede
belirtildiği şekilde karşılanır.
Ölçümler için yapılacak harcamalar
MADDE 27 – (1)
Emisyon ve tesis etki alanındaki hava kalitesinin belirlenmesi için yapılacak
ölçümlerin masrafları işletmenin sahibi/işletmeci tarafından
karşılanır.
Ölçüm sonuçları hakkında bilgi verilmesi
MADDE 28 – (1)
23, 25 ve 26 ncı maddelerde belirtilen ölçümlerin sonuçları işletmenin
sahibi/işletmeci tarafından yetkili mercie verilir. Ölçüm kayıtları işletmenin
sahibi/işletmeci tarafından en az beş yıl muhafaza edilir.
Toplam hava emisyonu sınırlaması
MADDE 29 – (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Valilik, sanayi tesislerinin yoğun olarak bulunduğu,
toplam emisyon sınırlaması yapılacak kritik bölgelerde faaliyet gösteren
işletmelerin tümünden herhangi bir anda dış havaya verilen toplam emisyonu
sınırlandırıcı tedbirler isteyebilir. Toplam emisyon sınırlaması yapılacak
kritik bölgeler Valilik tarafından belirlenir. Valilik, bu bölgelere kurulacak
çevre iznine tabi olan veya olmayan yeni bir tesisin toplam emisyon miktarıyla
ilgili olarak geçici veya sürekli sınırlandırma kararları alabilir veya yeni bir
tesisin bölge içinde kurulmasına Planlama ve ÇED aşamalarında yapılan
değerlendirmelerde dikkate alınarak uygunluk kararı vermeyebilir. Gerekli
görülmesi halinde Bakanlık da bu yetkiyi kullanır.
Bölgesel kirlilik
MADDE 30 – (1)
Koruma bölgeleri;
a) Bir bölgedeki işletmelerden, ulaşımdan ve ısınmadan
kaynaklanan hava kirliliğinin insan ve çevresi üzerindeki zararlı etkileri
normal tedbirlerle ortadan kaldırılamıyorsa bu bölgeler yetkili merci tarafından
koruma bölgesi olarak ilan edilebilir. Yetkili merci koruma
bölgelerinde,
1) Hareketli ve sabit tesisleri
çalıştırmamaya,
2) Sabit tesisleri kurdurmamaya,
3) Hareketli ve sabit tesisleri sadece belirli
zamanlarda çalıştırmaya veya bunlardan yüksek işletme teknikleri talep ederek
çalıştırmaya,
4) Tesislerde yakıt kullandırmamaya veya sınırlı olarak
kullandırmaya
yetkilidir.
b) Yetkili merci, kritik meteorolojik şartların mevcut
olduğu veya olacağı, hava kirlenmelerinin çok hızlı artış gösterdiği
bölgelerde, insan ve çevresi üzerinde meydana gelecek zararlara
karşı;
1) Hareketli veya sabit tesisleri sadece belirli
zamanlarda çalıştırmaya,
2) Önemli ölçülerde hava kirlenmelerine yol açabilen
yakıtların tesislerde kullanılmasını yasaklamaya veya sadece
kısıtlamaya
yetkilidir.
c) Hava kirliliğinin çok hızlı artış gösterdiği
durumlarda 6/6/2008 tarihli ve 26898 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hava
Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliğinde (HKDYY) belirlenen uyarı
kademeleri uygulanır.
ç) Hava kalitesi sınır değerleri aşılarak, hava
kirliliği Ek-2 de belirtilen değerlere ulaştığında, bölge özelliklerine göre
alınacak tedbirler Valilikler tarafından tebliğ halinde yayımlanır. Bu tebliğler
hazırlanırken Bakanlık görüşü alınır.
d) Her kademe için alınacak tedbirler düzenlenirken
meteorolojik veriler göz önüne alınır. Sis, enverziyon, durgun meteorolojik
şartlar ve izotermal durumlarda bir sonraki kademenin tedbirleri veya ilave
tedbirler uygulanabilir. Nisbi nem miktarının % 90 ın üzerine çıkması halinde
uyarı kademelerinin belirlenmesinde Ek-2 de verilen kirlilik derecelerinin % 10
eksiği esas alınır.
Yakıt ve hammadde belirlenmesi
MADDE 31 – (1)
Yetkili merci, hava kirliliğinin ciddi boyutlara eriştiği zamanlarda ve
bölgelerde, yakıt ve hammaddesi değiştirilebilen tesislerde hava kirliliğinin
azaltılması amacıyla kullanılacak uygun nitelikte yakıt veya hammadde
belirleyebilir.
Kaza sonucu emisyon
MADDE 32 – (1)
Bir tesisten ihmal sonucu veya ihmale dayalı gereken tedbirlerin alınmaması
sonucu normal çalışmasında öngörülenden fazla ve hava kirliliğine yol açacak
şekilde emisyon yayılırsa veya hava kalitesini bozacak şekilde kimyasal maddeler
hava alıcı ortamına atılırsa, işletme sahibi/işletmeci, emisyonun en kısa sürede
normal seviyeye inmesi için gerekeni yapar. Yetkili merci, kaza sonucu çıkan
emisyonun normal seviyeye indirilmesi için işletme sahibine veya işletmecisine
gerekli tedbirleri almasını ister.
Yakıt özellikleri
MADDE 33 – (1)
Hava kirliliğinin azaltılması amacıyla sanayi tesislerinde kullanılacak olan
katı yakıt özellikleri Bakanlık tarafından ilgili kamu kurum ve kuruluşların
görüşleri de alınarak belirlenir. Piyasaya arz edilen sıvı ve gaz yakıtların
özelliklerinin belirlenmesinde ilgili kamu kurum ve kuruluşlarla koordineli
çalışılır.
(2) Katı yakıtlar ithal ediliyorsa ithal işlemleri, Dış
Ticaret Müsteşarlığı tarafından yayımlanan Dış Ticaret Standardizasyon Tebliği
kapsamında ve ithal izni veren yetkili merci tarafından belirlenen hususlar
çerçevesinde yapılır.
(3) İthal katı yakıt kullanan tesis/işletme ithalat
iznine ilişkin belgenin bir kopyasını muhafaza eder. Denetimlerde yetkili merci
tarafından istenmesi halinde ibraz eder.
(4) Sıvı yakıtları kullanan tesis/işletme sıvı yakıtlara
ilişkin analiz raporlarını üç yıl saklar ve denetimlerde yetkili merci
tarafından istenmesi halinde ibraz eder.
(5) Yakıt olmayan ancak katı yakıt olarak
değerlendirilebilen biyokütlenin kullanım esasları Bakanlıkça belirlenir.
(6) Biyokütleyi katı yakıt olarak kullanan tesis bu
Yönetmelik hükümlerine uymak zorundadır.
(Değişik madde başlığı:RG-30/3/2010-27537)
(1) Hava emisyonu açısından çevre iznine tabi tesislerin
izlenmesi/denetlenmesi
MADDE 34 – (1)
(Değişik ibare:RG-30/3/2010-27537) (1) Hava emisyonu
açısından çevre iznine tabi tesislerin izlenmesi/denetlenmesinde;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
Çevre iznine tabi işletmelerde, faaliyetlerin Yönetmelikte belirtilen usul
ve esaslar çerçevesinde yerine getirilip getirilmediğinin tespiti amacıyla
yetkili merciin görevlendirdiği kişilerce izleme ve denetim yapılır. Bakanlık
denetleme ve ceza yetkisini Çevre Kanununun 12 ve 24 üncü maddeleri gereğince
devredebilir.
b) İşletme sahipleri ve işletmeciler;
1) Yetkili merciin görevlendirdiği kişilerin veya
yetkili mercii temsil eden kişilerin işletmeye ve tesislere girmesi için izin
vermeye,
2) Emisyon ve hava kalitesi değerlerinin belirlenmesi
maksadı ile görevli kişiler tarafından testler yapılmasına, izin vermeye ve
kolaylık göstermeye,
3) Görevli kişilere çevre mevzuatı kapsamında istenen ve
gerekli olan doküman ve bilgileri vermeye
mecburdur.
4) Yetkili merciin isteği üzerine, işletme sahipleri
işletmeci (a) ve (b) bentlerindeki çalışmalar sırasında işletme ve tesiste
gerekli düzenlemeleri yapmak üzere istek üzerine işletmede çalışan görevlileri
hizmete tahsis ederler. (a) ve (b) bentlerindeki çalışmaların yapılabilmesi için
işletme sahipleri ve/veya işletmeciler iş güvenliği açısından gerekli olan
koruyucu malzemeleri ve ulaşım araçlarını temin ederler.
c) (a) bendi hükümleri, 33 üncü madde kapsamına giren
yakıtlar, ürünler, maddeler ve tesisleri de içine alır. Bu hususlar işletme
sahipleri/işletmeci için de geçerlidir. Bu işletme sahipleri/işletmeciler
yetkili merciin görevlendirdiği kişilerin veya yetkili merciyi temsil eden
kişilerin örnek almasına, işletme/tesis içinde ve bacasında kontroller yapmasına
izin verirler.
ç) Denetim işlemleri ile ilgili olarak yapılan testler
ve ölçümlerin masrafları, (a) ve (b) bentlerinin hükümlerine göre örnek
alınması, bunların analizi, test yapılması dolayısıyla ortaya çıkan masraflar,
işletme sahipleri işletmeciler tarafından karşılanır.
d) Bilgi vermekle zorunlu işletme sahipleri/işletmeciler
veya kanuni temsilcileri sorulan sorulara cevap vermekten kaçınırsa bu husus
tutanakla kayda geçirilir.
e) (b), (c) ve (d) bentlerine göre elde edilen bilgi ve
belgeler başka amaçlar için kullanılamaz.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Sera gazlarının azaltılması
MADDE 35 –
(Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
İdari yaptırımlar
MADDE 36 – (1)
Bu Yönetmelik kapsamına giren tesisleri işletenler ve/veya sahipleri;
a) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
b) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
c) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
ç) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
d) (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
e) (Değişik:RG-30/3/2010-27537) (1) 6,
15, 22, 23, 26 ve 30 uncu maddeler ile getirilen icrası mümkün şartları ve
talepleri zamanında yerine getirmezse,
f) 19, 26 ve 33 üncü maddelere göre getirilen şartlara
ve taleplere icrası mümkün olduğu halde uymazsa,
g) 14 üncü maddede öngörülen bilgileri zamanında
vermezse,
ğ) 23 ve 24 üncü maddelere göre verilmesi gereken
emisyon raporunu eksiksiz ve zamanında vermezse,
h) 28 inci maddeye göre ölçüm sonuçlarını bildirmez veya
ölçüm aleti grafiklerini ve ölçüm kayıtlarını muhafaza etmezse,
ı) 34 üncü maddeye göre; görevlilerin meskun yerlere
veya taşınmazlara girmelerine veya test ve incelemeler yapmalarına izin
vermezse; doğru ve tam bilgiyi, belgeleri veya kayıtları zamanında ibraz
etmezse; iş gücü veya yardımcı malzemeleri hazır tutmazsa; örnek almaya izin
vermezse,
i) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
j) 32 nci maddede belirtilen tedbirleri
almazsa,
k) Bu Yönetmelikte belirtilen esas ve standartlara ve ek
düzenlemelere uymazsa,
l) 22 nci maddeye göre getirilen ek düzenlemeye uymazsa,
ek düzenlemeye uyuluncaya kadar,
m) İşletmeyi oluşturan tesislerin hava alıcı ortamında
bozulmaya neden olacak şekilde hava kalitesi sınır değerlerini aşarak tehlikeli
durum yarattığı takdirde,
n) Geçici 3 üncü madde kapsamındaki yükümlülüklerini
yerine getirmezse
Çevre Kanununun ilgili maddeleri uyarınca idari yaptırım
uygulanır.
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 37 – (1)
22/7/2006 tarihli ve 26236 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Endüstri
Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği yürürlükten
kaldırılmıştır.
Yeni emisyon sınır değerleri
GEÇİCİ MADDE 1 – (Değişik:RG-16/6/2012-28325)
(1) Organik, inorganik gaz ve buhar emisyonları ve
kanserojen maddeler için, 1/1/2012 tarihinden itibaren,
(2) Organik, inorganik ve diğer özel toz emisyonları
için; 1/1/2014 tarihinden itibaren,
Ek-1 de verilen sınır değerler geçerli olmayıp Ek-7 deki
tablolar ve sınır değerler uygulanacaktır.
Emisyon izni almış işletmeler
GEÇİCİ MADDE 2 – (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1)
(1) 2/11/1986 tarihli ve 19269 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliğine, 7/10/2004 tarihli ve 25606
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliğinin
Kontrolü Yönetmeliğine, 22/7/2006 tarihli ve 26236 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Endüstri Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü
Yönetmeliğine ve 3/7/2009 tarihli ve 27277 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğine göre emisyon izin
belgesini almış olan işletmeler Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve
Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin Geçici 1 inci maddesi uyarınca faaliyetlerini
sürdürürler.
Emisyon izni almamış işletmeler
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliğine göre
emisyon izni alma yükümlülüğü bulunan ancak bu yükümlülüğünü yerine getirmeyen
ve 31/12/2007 tarihine kadar iş termin planı ile birlikte bu madde kapsamında
yetkili mercie başvuru yapmış olan, hava kalitesi modelleme raporları ile
birlikte ölçüm cihazlarının (istasyonlarının) alımı konusunda sipariş
verildiğine dair bilgi ve belgeleri Valilik kanalı ile Bakanlığa sunan ve en geç
31/12/2008 tarihine kadar hava kalitesi ölçüm cihazlarının (istasyonlarının)
alımına, montajına ve ölçümlere başlayan ve iş termin planları Bakanlıkça uygun
görülen tesisler, tesis etki alanında Ek-2 de yer alan hava kalitesi sınır
değerlerini sağlayarak faaliyet gösterecek şekilde her türlü önlemi almakla ve
31/12/2011 tarihine kadar iş termin planında yer alan işleri tamamlamak
suretiyle emisyon izni almak için emisyon izin dosyası hazırlayarak yetkili
mercie başvurmakla yükümlüdürler. (Ek
cümle:RG-10/10/2011-28080) Bu kapsamdaki
tesislerin işletmecileri, hava kalitesi ölçüm istasyonu sonuçlarının çevrimiçi
izlenmesine imkân verecek donanımları kurmakla mükelleftir. 31/12/2008
tarihine kadar sürekli hava kalitesi ölçüm cihazlarının (istasyonlarının)
montajını tamamlamamış ve/veya ölçüm işlemlerine başlamamış olan tesisler bu
madde kapsamında değerlendirilemez.
(2) (Ek:RG-10/10/2011-28080)
Özelleştirme sürecindeki termik santrallerden 31/12/2011 tarihine kadar birinci
fıkra hükümlerinin gereklerine uygun hâle getirilmemiş olanların özelleştirme
sürecine ilişkin planlamanın Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca
Bakanlığa bildirilmesi ve özelleştirilmesi öncesinde, işletmelerin bu Yönetmelik
hükümlerine uygunluğunun sağlanması ve işletmecilerinin bu çerçevede alacakları
tedbirlere ilişkin planlamalarını Bakanlığa sunmaları gerekir. Bu fıkra
kapsamındaki tesislerin işletmecileri, özelleştirme sürecinin tamamlandığı
tarihten itibaren üç ay içerisinde iş termin planlarını sunmak ve en geç iki yıl
içerisinde çevre izni almak zorundadırlar. Özelleştirme sürecinin tamamlanıp
tamamlanmadığına bakılmaksızın, bu tesisler için çevre iznini alma süresi
31/12/2017 tarihini geçemez.
(3)(3) Bu
tesisler faaliyetlerini yukarıda belirtilen süreler içinde, tesis etki alanında
Ek-2 de yer alan hava kalitesi sınır değerlerinin sağlanması ve hava kalitesinin
ölçüm cihazları (istasyonları) ile sürekli izlenmesi ve ölçüm sonuçlarının kayıt
altına alınması Valiliğe düzenli bildirimde bulunulması koşulu ile iş termin
planlarına bağlı olarak sürdürebilir.
(4)(3)
(Değişik:RG-10/10/2011-28080) Tesis etki alanında Ek-2’de yer
alan hava kalitesi sınır değerleri sağlanamadığı takdirde 6, 15, 22, 23, 30, 31,
32 ve 36 ncı maddelerde yer alan hükümler uygulanır. Hava kalitesi ile ilgili
kritik koşulların ortaya çıkması halinde 29 uncu madde ile ilgili hükümler
geçerlidir.
(5)(3)
Birinci fıkrada belirtilen sürelerde iş termin planı hazırlayarak
yetkili mercie sunan ve hava kalitesi ölçümlerine başlayan tesisler iş termin
planlarına uygun olarak faaliyet göstermelidir.
Emisyon izin belgesi geçerlilik süresi
GEÇİCİ MADDE 4 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537) (1)
1/4/2010 tarihine kadar emisyon izin başvurusu yapılan
dosyalar
GEÇİCİ MADDE 5 – (Ek:RG-30/3/2010-27537) (1)
(Değişik:RG-13/4/2012-28263)
(1) 1/4/2010 tarihine kadar emisyon izni için başvuru
dosyası hazırlayıp yetkili mercie başvurmuş olan işletmecilere ilişkin emisyon
izni sürecinin, 1/4/2011 tarihine kadar sonuçlandırılamaması hâlinde, emisyon
izni süreci hükümsüz kalır. Bu durumda çevre izni almak için, Çevre Kanununca
Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik çerçevesinde başvuruda
bulunmak gerekir.
Yürürlük
MADDE 38 – (1)
Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 39 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı
yürütür.
____________
(1)
Bu değişiklik 1/4/2010 tarihinde yürürlüğe girer.
(2)
Bakınız- 14/4/2010 tarihli ve 27552 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan
düzeltme.
(3)
10/10/2011tarihli ve 28080 sayılı Yönetmelik
değişikliği ile 3 üncü maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek üzere ikinci
fıkra eklenmiş ve diğer fıkralar buna göre teselsül
ettirilmiştir.
Yönetmeliğin
eklerini görmek için tıklayınız
|
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî
Gazete’nin |
Tarihi |
Sayısı |
3/7/2009 |
27277 |
Yönetmelikte Değişiklik Yapan
Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazetelerin |
Tarihi |
Sayısı |
1. |
30/3/2010 |
27537 |
2. |
10/10/2011 |
28080 |
3. |
13/4/2012 |
28263 |
4. |
16/6/2012 |
28325 |
5. |
10/11/2012 |
28463 |